Student zaczepia profesora na korytarzu uniwersytetu:
- Pan wybaczy, panie profesorze, czy można jedno pytanie?
- Ależ naturalnie, młody człowieku, po to tu jesteśmy!
- Panie profesorze, czy pan śpi z brodą pod kołdrą, czy na kołdrze?
- Hmmm, nigdy się nad tym nie zastanawiałem.
- No trudno, dziękuję, przepraszam.
Po tygodniu student znów natyka się na profesora. Profesor wycieńczony, twarz ziemista, ciemne kręgi pod oczami. Ujrzawszy studenta ryknął:
- A bodaj pana pokręciło, łajdaku! Od tygodnia spać nie mogę - i tak źle, i tak niewygodnie!
PRIORYTETY
Dzień chylił się już ku zachodowi gdy majster rozpoczął swoją opowieść.
Delikatnie zdusił aromatycznego “Fajranta” w popielniczce i zwrócił ku nam swoje jasne oblicze.
- Parę lat temu przyjęli do brygady chłopaka.
Chłopak ten niczym szczególnym się nie wyróżniał… No może tylko irytującą cechą typu - “gdzie on nie był i co on nie robił oraz jaki to on sprzęt w życiu obsługiwał”.
Budowaliśmy wtedy takie segmenty mieszkaniowe, głównie z betonu komórkowego, który to dowoził nam często gościu, zwany przez niektórych, “Nicponiem”.
“Nicpoń” często u nas bywał i za pomocą potężnego dźwigu HDS, wstawiał nam te palety z bloczkiem nawet na drugą kondygnację.
Pewnego razu, “Nicpoń” poszedł widocznie tam, gdzie nawet król chodzi sam, samochód parkotał sobie leniwie, a pod jego nieobecność, bohater naszej budowlanej przypowieści, wspiął się na stanowisko operatora HDS-a…
Usłyszeliśmy tylko krzyk “Nicponia” - “Młody nie ruszaj tej wajchy!”.
- I co majster? I co?
- I przywalił tym dźwigiem rozwalając ścianę, ale wiecie co na tym zyskał?
- Nie - odpowiedzieliśmy zgodnie z prawdą.
- Wieczną sławę i dożywotni zakaz wstępu na teren firmy… A wy? Tylko ta kasa i kasa…
Spotyka się szczoteczka, papier toaletowy i pisiol:
- Ja mam ciężkie życie - mówi szczoteczka - myją mną zęby a potem po prostu odkładają
- Ty masz fajnie - mówi papier toaletowy - mnie urywają, wycierają mną d*pę a potem spuszczają w kiblu
- Wy macie fajnie - mówi pisiol - mnie wkładają w jakąś ciemną dziurę i kręcą mną